De weergoden waren de Photowalk, georganiseerd door de regio Marche, opnieuw uiterst goed gezind, een stralende zonnige dag verwelkomde alle deelnemers in Fermo. Parkeren bleek heel gemakkelijk ; Terminal Via Tomassini aan de rand van de stadsmuren met een lift naar boven.
Deze stad is één van de belangrijkste uit de Marche, we waren dan ook met meer dan 200 personen aanwezig. De organisatie had ons al van te voren in groepen ingedeeld, zodat na de groepsfoto en de foto met de ambassadeurs , iedereen snel met een gids op pad vertrok. Elke, onze Duitse medeblogster, 2 vrienden van haar en ik, volgden groep 4.
Onze gids zetter er stevig de stap in naar het Palazzo Paccaroni (17de eeuws) waar het polair en natuurwetenschappelijk museum gevestigd zijn.
Het 1 ste deel bestond hoofdzakelijk uit talrijke opgezette vogels geschonken door Tommasso Salvadori, het polaire gedeelte omvatte een ruime verzameling aan objecten afkomstig uit de Noord- en Zuidpool. Dit dankzij de 5 poolexpedities van de wetenschapper Silio Zavatti. Bovendien breidde met de jaren zijn collectie langzaam uit door talrijke giften.
Ook interessant waren de ruimtes waar men de objecten tentoon stelden; elke zaal was versierd met prachtige beschilderde plafonds .
We kregen voldoende tijd om te fotograferen. Onze tocht bracht ons vervolgens naar een mooi park bij de hoger gelegen kathedraal. Hier wachtten ons de groep vendelzwaaiers op uit Fermo. We maakten een mooie demonstratie mee van hun kunnen.
De gids vertelde ons wat over de kathedraal; in de 13de eeuw bouwde men op de plek van de vroeg- christelijke kerk (6de eeuw) een nieuw gebouw, dat in de 18 de eeuw plaats zou maken voor de huidige dom. De klokkentoren dateerde nog wel uit de 13de eeuw.
Binnen mochten we alleen een algemene foto maken, geen details en zeker niet van de magnifieke mozaïek bodem afkomstig uit de paleo-christelijke kerk. De stiekemerds die dat wel probeerden, werden meteen afgesnauwd door de plaatselijke suppoost. Op het eerste zicht bevatte de kerk verscheidene koepels doch bij nader inzien bleken dat nageschilderde te zijn, een mooi voorbeeld van trompe-oeil effect !
We verlieten de Dom en genietend van de mooie uitzichten,
bereikten we de Piazza del Popolo, waar we vanmorgen startten. De gids leidde ons naar de ondergrondse Romeinse waterreservoirs, één van de grootste Romeinse waterbekkens die alle fonteinen en openbare bronnen van de stad alsook de haven van water moesten voorzien. We telden precies 30 gewelfde ruimtes, zeer indrukwekkend! Tot 1980 gebruikten men zelfs nog 6 reservoirs daarvan.
Tegenwoordig dienen ze voor bezoekers en buiten het hoogseizoen organiseert men er regelmatig Escape Rooms: men wordt dan opgesloten en aan de hand van allerlei raadsels kan men zich bevrijden.
Geen Photowalk zonder culinaire demonstratie. Op het bewuste Popolo plein vond dit weekend de Granen en Hop feesten plaats waarbij vooral pizza’s gegeten worden. Een rasechte pizzabakker verraadde ons dan ook de tips voor de beste pizza: lang laten rijzen was de boodschap, liefst het deeg 24 uur van te voren klaarmaken, zodra het begint te rijzen in de ijskast leggen. De volgende dag eruit nemen en opnieuw laten rijzen. Het meel dat men dan op de werktafel gebruikt moet een zeer fijn meel van type 0 zijn. Het deeg zelf niet met een deegroller bewerken, dan gaat immers alle lucht eruit. De deegbol langzaam met de handen en vingers spreiden totdat het deeg dun geworden is en men er als het ware mee kan zwieren.
Ons laatste programmapunt, de palazzo Priori met de pinacoteca, de bibliotheek en de prachtige 18de eeuwse wereldbol, kwam nu aan bod.
Hier troffen we het enige schilderij van Rubens in le Marche: de aanbidding van het kindje Jezus door de herders. Dit schilderij ooit besteld door de monniken van de Chiesa San Filippo Neri die zich tegenover het palazzo Paccaroni bevond (het poolmuseum).
De opmerkelijke wereldbol maakte Filippantonio Morrone in 1713 met papier afkomstig uit Fabriano. De bibliotheek bezit meer dan 300.000 boeken, manuscripten, muziekpartituren, allen mooi gerangschikt in de notenhouten rekken en kasten. Om eens de tijd te hebben om al die boeken door te kunnen snuisteren …. hadden we helaas geen tijd voor, want de volgende groep wilde al naar binnen.
Wij beëindigden hier de rondleiding. Tijd voor de pranzo of het middagmaal. Op advies van de organisatoren belandden we bij Osteria Orsolina, buiten de stadsmuren. Heerlijke traditionele keuken, waar we de primi uitprobeerden en een lekker dessert als afsluiter.
Met dank aan de organisatoren en we verheugen ons op de laatste Photowalk van het jaar: 29 september in Cupramontana.
Ci vediamo !
0 reacties