Ecco Le Marche

Het is weer zaterdagmorgen, dat betekent wandelschoenen aantrekken, pet op of andere hoofdbescherming tegen de zon, water en wat proviand meenemen , fotoapparaat vooral niet vergeten en we kunnen weer vertrekken met de podisti groep uit Cupra Montana.

Daar le Marche voor 69 % uit heuvellandschap bestaat, belooft het opnieuw een klimmende tocht te worden. De top heet Monte Murano en is bijna de helft lager dan de majestueuze Monte San Vicino, nl. 882m hoog. Doch het hoogteverschil bedraagt bijna evenveel, want we vertrekken nl. lager, meer bepaald vanuit de gemeente Serra San Quirico, die we reeds vernoemden in onze Oranje vlag stadje.

Parkeren kan vòòr de stadsmuren of met een wat grotere groep iets aan de buitenkant langs het moderne K3 gebouw, ooit een dancing. Daarna richting Santa Maria del Mercato kerk,omgevormd tot het huidige theater,om vervolgens aan de rechterkant van het gebouw te  wandelen .

Opeens zien we links een trapje met houten leuning. We beklimmen de trap en nu is het een kwestie van stijgen, de houten leuning kan wat steun bieden. Nu bevinden we ons midden in de natuur en naargelang het seizoen begeleidt ons een bepaalde flora: cyclamen, helleborus, wilde orchideeën….

We lopen zo een tijdje door het bos, wat natuurlijk aangename schaduw oplevert in de zomer.

De weg die naar de mooie San Bartolo velden leidt, steken we over. Verder klimmen, onderweg  genieten we van een prachtig uitzicht en pauzeren om te drinken of iets te knabbelen. . De schaduwrijke bossen wisselen nu af met grote open velden, die volop in bloei staan , waarvan de vlinders volop profiteren. De top is in zicht en men bereikt oude gebouwen die gerestaureerd zijn , maar waar je zelden iemand ziet.

De volhouder wint en bovenaan op de top aan het kruis, krijgt men een fantastische beloning, een weids panorama ligt aan onze voeten !

Terug kan men langs dezelfde weg of men gaat vanaf de gebouwen de weg op,  tot men rechts een pad ziet.

Het bos weer induiken en dit pad altijd verder blijven volgen in dalende richting tot men aan een weg komt. Rechts afslaan en op deze weg blijven wandelen totdat men aan Serra San Quirico terug komt. We komen nu langs een andere kant binnen nl. langs de uitkijktoren of de cassero die ooit de stad moest beschermen tegen vijanden. De prachtige barokke Santa Lucia kerk is zelfs open en daar profiteren we van, even binnenkijken.

De hongerige maag kan gevuld worden in de plaatselijke bar of  in het restaurant le Copertelle.

De wandeling staat in het Engels beschreven op de site van het natuurpark Gola della Rossa e di Frasassi of kan je downloaden van de podisti site.

Buona passeggiata.

 

Categorieën: Wandelroutes

0 reacties

Een reactie achterlaten

Avatar plaatshouder

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *