Een poging tot een Dan Brown achtige thriller zou je “De Stilte van Rafael” wel kunnen noemen. De Canadese auteur Leslie Forbes die uiteindelijk naar Londen verhuisde, gaf in deze literaire thriller de hoofdrol aan het beroemde schilderij La Muta (de stomme) , één van de meesterwerken van de Renaissance schilder Rafael.
Het hele gebeuren speelt zich dan ook af in Rafaels geboortestad, één van de mooiste steden van Le Marche, meer bepaald in Urbino. Maar ook het fictieve dorpje San Rocco dat nog louter uit ruïnes bestaat, heeft een belangrijke functie in het verhaal.
Als lezer maakt men meteen kennis met een nog levende Muta, een oude geheimzinnige doofstomme vrouw;
blz.9:
” Voor Muta kwam de eerste waarschuwing in de gedaante van een wolf. De doofstomme vrouw was vlak bij de vervallen klokkentoren paardenbloemblad aan het plukken voor haar lunch toen een oude magere wolf San Rocco kwam binnenlopen. Het dier moest wanhopig of ziek zijn om op klaarlichte dag zo dichtbij te komen. Muta had jaren geleden wolven zien dansen, als slungelige jongelingen op hun eerste plattelandsfeesten, maar die tijd was voor deze wolf allang voorbij. Het dier bleef staan in de schaduw van de toren, slechts een paar meter van haar af….”
De Engelse Charlotte Penson krijgt de supervisie van Rafaels Muta restauratiewerken in Urbino en maakt dan ook snel kennis met 2 Muta’s, de levende en die van het schilderij. Tegen haar wil in wordt ze meegesleurd in het oorlogsverleden, familiale intriges, en gewelddadige scenes van talrijke bewoners in Urbino. Een hele uitdaging en confrontatie voor deze Britse flegmatieke restauratrice.
De Nederlandse vertaling van Waking Rapahel leest minder vlot dan de originele Engelse versie. Men moet zich eerst wat doorheen de eerste honderd pagina’s worstelen tot het ogenblik dat het gerestaureerde schilderij La Muta weer zijn oorspronkelijke plek krijgt in het hertogelijk paleis van Urbino. De levende Muta voert dan een actie uit op haar dode naamgenote , waardoor we als lezer de ontknoping willen weten van het mysterie rond deze doofstomme vrouw , de rol van het schilderij en de ruïnes van het dorpje San Rocco.
Het schilderij La Muta kan men bewonderen in de Nationale Kunstgalerie van het hertogelijk paleis in Urbino, de eeuwenoude universiteitsstad , duidelijk beschreven door de auteur Leslie Forbes. Beter dan haar kan ik deze stad en omgeving niet verwoorden:
blz.12
“Ze haalde diep adem, genietend van de warme, zoete middaglucht. Aan haar rechterkant bevond zich een landschap met alle ordelijke gratie van ene Rafael. Op de voorgrond leidden twee rijen schilderachtige bomen, gesnoeid en gepluimd als plumeaus,…….., en verder naar de spitsen en daken van Urbino, roze tegen het mauve van nog verder gelegen bergplaatsjes. Het licht- dat prachtige, gouden Italiaanse licht- dat de randen van voorwerpen verzachtte,…..vervulde Charlotte als een rijke zware wijn.”
blz.141
“ Waar je ook heen loopt in Urbino, het centrum lijft onvindbaar. Charlotte kon wel begrijpen dat een Canadese kon verdwalen in deze stad, die niet het logische stratenplan had van zoveel Noord-Amerikaanse steden. In grote plaatsen als Rome en Milaan had je natuurlijk ook van die lange rechte wegen en duidelijk perspectieflijnen, maar plaatsen als Urbino waren gebouwd om verdedigd te worden, niet om het keizerrijk te eren en soldaten bouwden op heuvels en op de toppen van klippen.
De Piazza Repubblica zou eigenlijk moeten aanvoelen als het hart van Urbino, wist Charlotte, omdat het een centrale plaats innam tussen de 2 heuvels die de stad zijn oude naam Urbs Bina of dubbele stad hadden gegeven; toch leek de piazza meer een vergeten plein aan de rand van een veel grotere stad……Misschien kwam het niet tot zijn recht door de imposante Piazza Duco Federico die er vlakbij was en waar het hertogelijk paleis, de Duomo en de kerk van San Domenico stonden.”
blz.353:
“Ze werden geleid door een eigen innerlijke plattegrond en voerden haar door straatjes waar het naar houtvuren en rozemarijn rook, naar een smal steegje dat uitkwam op de Via Raffaello…..”
1 reactie